Możliwości powoływania się przez członka konsorcjum na doświadczenie konsorcjum (Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-387/14)

Możliwości powoływania się przez członka konsorcjum na doświadczenie konsorcjum (Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-387/14)

Wykonawca nabywa realne doświadczenie nie przez sam fakt bycia członkiem grupy wykonawców i bez względu na to, jaki miał w tę grupę wkład, lecz wyłącznie poprzez bezpośredni udział w realizacji przynajmniej jednej z części zamówienia, do którego całościowego wykonania zobowiązana jest ta grupa wykonawców. Co za tym idzie, wykonawca nie może polegać, do celów wymaganego przez instytucję zamawiającą doświadczenia, na realizacji świadczeń przez innych członków grupy wykonawców, w których realizacji faktycznie i konkretnie nie brał udziału.

Art. 44 dyrektywy 2004/18/WE w związku z art. 48 ust. 2 lit. a) tej dyrektywy oraz zasadą równego traktowania wykonawców, zapisaną w art. 2 tej dyrektywy, należy interpretować w ten sposób, że nie dopuszcza on, by wykonawca biorący indywidualnie udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego polegał na doświadczeniu grupy wykonawców, której był członkiem przy innym zamówieniu publicznym, jeżeli faktycznie i konkretnie nie uczestniczył w jego realizacji.

Krajowa Izba Odwoławcza w swoim dotychczasowym orzecznictwie niejednokrotnie uznawała za niedopuszczalne ograniczenie możliwości wykazania się doświadczeniem przez uczestnika konsorcjum tylko do zakresu faktycznie realizowanych czynności w ramach danego zamówienia (zob. w szczególności wyrok: z dnia 27 listopada 2008 r. sygn. akt: KIO/UZP 1301/08, KIO/UZP 1311/08; z dnia 23 maja 2014 r. sygn. akt: KIO 913/14, KIO 915/14, KIO 917/14; z dnia 16 stycznia 2015 r. sygn. akt: KIO 2810/14; z dnia 26 stycznia 2015 r. sygn. akt KIO 65/15). Istnieje zatem konieczność uwzględniania w przyszłości przez Izbę stanowiska, jakie Trybunał zajął w omawianym wyroku.

Możliwości polegania na zdolnościach podmiotów trzecich poprzez sumowanie zdolności dwóch podmiotów, które samodzielnie nie mają wymaganej zdolności (Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-387/14)

Co do zasady dyrektywa umożliwia łączenie kwalifikacji wielu podmiotów gospodarczych w celu spełnienia minimalnych wymogów określonych przez instytucję zamawiającą, o ile wykonawca powołujący się na kwalifikacje jednego lub kilku innych podmiotów będzie faktycznie dysponował zasobami, które są niezbędne do wykonania zamówienia. Z kolei w przypadku zamówień wymagających kwalifikacji niemożliwych do uzyskania poprzez połączenie niższych kwalifikacji wielu podmiotów, instytucja zamawiająca może wymagać, aby minimalny poziom kwalifikacji został osiągnięty przez jeden podmiot gospodarczy lub stosownie do okoliczności przez odwołanie się do ograniczonej liczby podmiotów gospodarczych, o ile wymóg ten jest związany z przedmiotem danego zamówienia i jest w stosunku do niego proporcjonalny.

Art. 44 dyrektywy 2004/18/WE w związku z art. 48 ust. 2 lit. a) tej dyrektywy oraz zasadą równego traktowania wykonawców, zapisaną w art. 2 tej dyrektywy, należy interpretować w ten sposób, że nie dopuszcza on, by wykonawca polegał na zdolnościach innego podmiotu w rozumieniu art. 48 ust. 3 omawianej dyrektywy poprzez sumowanie wiedzy i doświadczenia dwóch podmiotów, które samodzielnie nie mają wymaganej zdolności do realizacji określonego zamówienia, w przypadku gdy instytucja zamawiająca uzna, że dane zamówienie jest niepodzielne, czyli że musi zostać zrealizowane przez jednego i tego samego wykonawcę, oraz że wykluczenie możliwości polegania na doświadczeniu większej liczby wykonawców jest związane z przedmiotem zamówienia oraz w stosunku do niego proporcjonalne.

Bartosz Kozłowski,
radca prawny, wspólnik w kancelarii Wielkopolska Grupa Prawnicza

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *