Należy zauważyć, że ze względu na brak w ustawie Prawo zamówień publicznych przepisów dotyczących sposobów wyznaczenia chwili, w której następuje skuteczne złożenie oświadczenia woli składanego innej osobie, mając jednocześnie na uwadze brzmienie art. 14 PZP, zgodnie z którym: do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, 933 i 1132), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, konieczne pozostaje przywołanie w tym miejscu art. 61 k.c., zgodnie z którym: §1. Oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Odwołanie takiego oświadczenia jest skuteczne, jeżeli doszło jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej. §2.Oświadczenie woli wyrażone w postaci elektronicznej jest złożone innej osobie z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby osoba ta mogła zapoznać się z jego treścią.
Z treści art. 61 k.c. wynika, że ustawodawca opowiedział się za teorią doręczenia, przyjmując, że oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. W świetle art. 61 k.c. zdarzeniem istotnym dla skuteczności oświadczenia woli jest jego dojście do adresata w taki sposób, aby mógł on zapoznać się z jego treścią. Jeśli zaś oświadczenie woli jest składane w formie elektronicznej, uznaje się je za złożone gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, aby osoba do której jest ono skierowane mogła zapoznać się z jego treścią. Jak wskazuje się w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej, wydanym na tle wspomnianej regulacji k.c. ryzyko niedojścia oświadczenia woli do adresata składanego w trybie art. 61 § 2 k.c. obciąża składającego takie oświadczenie. Taką interpretację zakresu zastosowania art. 61 § 2 k.c. potwierdza m.in. wyrok Krajowej Izy Odwoławczej z dnia 14 października 2013 roku, KIO 2323/13, w uzasadnieniu którego skład orzekający doszedł do wniosku, że: „Zgodnie z teorią doręczenia, leżącą u podstaw art. 61 § 2 k.c., ryzyko niedojścia oświadczenia woli do adresata spoczywa na składającym oświadczenie. Ewentualne przeszkody w dostępie do sieci informatycznej, wadliwości jej funkcjonowania, niesprawność serwerów pośredniczących w przekazie itp. obciążają nadawcę (J. Barta, R. Markiewicz, Internet…, op. cit., s. 54) (…)
Pierwszym elementem warunkującym złożenie oświadczenia woli jest jego dojście do adresata. Drugim elementem, koniecznym do przyjęcia, że oświadczenie woli zostało złożone skutecznie jest możliwość zapoznania się adresata z jego treścią.” Zbliżony pogląd został również wyrażony w orzeczeniu KIO z dnia 11 lutego 2014 r., KIO 110/14.
Bartosz Kozłowski,
radca prawny, wspólnik w kancelarii Wielkopolska Grupa Prawnicza
